Bardzo trudno jest rozwijać jednocześnie wszystkie z siedmiu czakr, które ma człowiek, robiąc to w dodatku w taki sposób, aby rozwój ten był równomierny i bez straty dla żadnej z nich. Dlatego w ruchach ezoterycznych pojawiają się coraz częściej spersonalizowane ścieżki rozwoju. Polegają one na tym, że każdy człowiek wybiera sobie trzy czakry, które chce rozwijać i skupia się na nich. Nie oznacza to jednak, że automatycznie zapomina o pozostałych czterech – o ich rozwój również dba, tylko że w znacznie mniejszym stopniu i nie poświęca im tyle czasu. Czemu ma służyć taki podział? Przede wszystkim umożliwić człowiekowi prawidłowe zadbanie o najważniejsze sfery jego życia. Jeśli rozwija wszystkie czakry, to siłą rzeczy jest osobą przeciętną; natomiast skupienie się na kilku pozwala mu wyróżnić w sobie jakieś cechy i umiejętności, które czynią go niepowtarzalnym i unikatowym. Oczywiście zamiast trzech można wybrać dwie albo cztery, jednak wiąże się to z już z pewnym
Jej wzory mogą zachwycać, kolory budzić podziw, estetyka i niesamowita geometria wręcz olśniewać. Wykonuje się ją w ściśle określony sposób, w ściśle określonych warunkach i ze ściśle określony walorami. Mandala to jedno z najpiękniejszych dzieł sztuki uznawanych w buddyzmie; dzieł, które po swoim stworzeniu są praktycznie od razu niszczone... Dzieje się tak dlatego, że w praktyce buddyjskiej oraz w wielu nurtach ezoterycznych wykonywanie mandali ma charakter stricte religijny oraz filozoficzny, nie zaś praktyczny jako sztuka użytkowa. Sama mandala może być tworzona przez jeden dzień (tak zwana mała, tworzona dla małych potrzeb, małych modlitw) lub nawet przez długie miesiące (wielka, wykonywana z okazji dziękczynnych lub błagalnych). Może być dziełem jednego człowieka, chociaż najczęściej tworzą ją całe grupy mnichów, którzy jednocześnie oddają się medytacji lub modlitwie i robią to w całkowitej ciszy. Nierzadko mandalę traktuje się również jako formę skupienia: zalecan